میزان وقوع خطاهای دارویی در دانشجویان پرستاری و علل عدم گزارش آن از دیدگاه آنان

مقدمه: خطاهای دارویی دانشجویان پرستاری از شایع‌ترین خطاهای تهدیدکننده‌ی سلامت بیماران بوده که می‌تواند باعث مرگ و میر بیماران و افزایش هزینه‌های بیمارستانی گردد و از طرفی میزان گزارش‌دهی این خطاها پایین می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی وقوع خطاهای دارویی در دانشجویان پرستاری و علل عدم گزارش آن از دیدگاه آنان انجام گردید. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی- تحلیلی می‌باشد که روی دانشجویان ترم آخر پرستاری دانشکده پرستاری شهر زاهدان در سال 1392انجام گرفت. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه حاوی مشخصات فردی دانشجویان و 17 عبارت در رابطه با علل گزارش نکردن خطاهای دارویی در سه حیطه‌ی ترس از پیامدهای گزارش‌دهی، عوامل مدیریتی و عوامل گزارش‌دهی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آزمون تی مستقل با استفاده از نرم‌افزار SPSS نگارش 20 صورت گرفت. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که 1/58 درصد دانشجویان مورد مطالعه مرتکب خطاهای دارویی شده که از این میان فقط 7/16 درصد از آنان خطاهای خود را به مربی مربوطه گزارش نموده بودند. در میان حیطه‌های مورد بررسی بیشترین امتیاز به حیطه عوامل گزارش‌دهی(99/0±09/3) تعلق گرفت، که در این میان فراموش نمودن گزارش خطای دارویی توسط دانشجویان بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داد (26/1±40/3). همچنین هیچ‌گونه تفاوت آماری معناداری میان وقوع اشتباه دارویی و جنسیت دانشجویان مشاهده نگردید (57/0=p). نتیجه‌گیری: خطاهای دارویی یکی از موضوعات مهم در کارآموزی دانشجویان پرستاری مطرح می باشد. لذا طراحی برنامه‌هایی به منظور کاهش و کنترل خطاها و افزایش میزان گزارش‌دهی آنها توسط دانشجویان ضروری به نظر می‌رسد. برای این منظور برگزاری دوره‌ها و کارگاه‌های آموزشی و بازآموزی می‌تواند مفید باشد.